.
این گرایش و میل در تمام حوزه های علمی شایع است! ولی با توجه به تخصص بنده در روانشناسی اختصاصاً در مورد "حوزه روان" مثال می آورم. اگر یک مرور ساده در فضایی مجازی داشته باشیم، می شود این را "فهم" کرد!؛ چه بسیار افرادی که هیچ مدرکی در "حوزه روان" ندارند یا اگر هم مدرکی دارند با ادعاهای آنها همخوانی ندارد، ولی با اندک مهارت ظاهری در کلام و اطلاعات زرد دنبال کننده وافر حتی میلیونی دارند! چه بسیار استادان و دانشجویانی که مدعی اند "روانکاو" هستند در حالی که در کشور ایران تنها یک روانکاو( دکتر میترا کدیور) مسیر دشوار روانکاوی را طی کرده است و در "موضع" روانکاو قرار دارد، عجیب تر از آن این است که برای همین روانکاو واقعی مشکلات و موانع مختلف ایجاد می کنند تا دنبال کننده ایی نداشته باشد!!
اگر از طرف نظام های حاکم و نظام های آموزشی مسلط با توجه به منافع سیستمی، برای چنین افراد "واقعی" موانع مختلف ایجاد می شود ظاهرا قابل توجیه است!!
ولی اینکه از طرف عموم و به خصوص دانشجویان، میل وافری به افراد شیاد و تقلبی وجود دارد جای سوال دارد؟! و شاید سوال مهمتر در حوزه روان این باشد که این حجم فرار و اجتناب از "افراد واقعی" چیست؟! و سوالات بسیار دیگر مانند اینکه چرا دانشجویان وقت، هزینه و عمر خود را صرف شیادان علمی می کنند؟! چرا افراد به استعارات و جانشین های دسته چندم از "سوژه” و علم واقعی میل نشان می دهند که حتی به گمراهی از همان "سوژه و علم واقعی" اشاره دارند؟!.
درباره این سایت